مینی بایکیت تلخ 500 گرمی -یلدا

تاریخچه شکلات :

ماده خام شکلات ، کاکائو است . کاکائو در جنگل های آمازون و اطراف رودخانه اورینیکو کشت می شود . اندازه گیاه کاکائو 4 تا 15 متر بوده و بزرگترین کشت کننده کاکائو در جهان ، با کشت 40 درصد از کل کاکائوهای جهان در سواحل فیلدیشی می باشد.درخت کاکائو در نواحی بارانی و آب و هوای معتدل می روید و دارای طعمی تلخ است. دانه های تخمیر شده کاکائو را پس از خشک شدن ، تفت داده و به شکل آرد در می آورند و روغن گیری می کنند ، پس از روغن گیری دوباره کوبیده شده تا به حالت پودر تبدیل شوند. پس از اتمام این مراحل ، شیر و شکر را به پودر کاکائو اضافه می کنند و شکلات نهایی شکل می گیرد.

فواید شکلات :

یکی از بارزترین فواید شکلات، خاصیت آرام بخش بودن آن است که باعث تولید هورمون شادی می شود. سلامت قلب و عروق را محافظت می کند. جریان خون را کنترل کرده و از بروز سکته قلبی جلوگیری می کند.میزان کلسترول خون را در حد متعادل نگه می دارد.خاصیت آنتی اکسیدانی کاکائو مانع از پیشرفت سلول های سرطانی می شود.کاکائو جریان خون موجود دال رگ ها را روان تر کرده در نتیجه از انسداد رگ های موجود در مغز و در سبع آن از سکته های قلبی جلوگیری می کند.

مینی بایکیت تلخ

مینی بایکیت تلخ از بیسکویت ترد، شیرین، بسیار نازک و خشک است که اغلب برای تزئین بستنی استفاده می‌گردد. ویفرها همچنین بصورت شیرینی به همراه کرم‌های با طعم خامه که در بین آن است نیز درست می‌شوند.
ویفر نوعی بیسکوئیت ساندویچی سیم‌بر با بافت باز، ترد و شکننده است که دارای انواع مختلفی می‌باشد، در تولید این فرآورده از آرد، شکر، روغن، شیر خشک، نمک، لسیتین، امولسیفایر، و اسانس‌هایی مانند موز، پرتقال، شکلات و آب استفاده می‌شود و شامل دو قسمت نان ویفر و مغزی می‌باشد.

تاریخچه :

ویفرهای اولیه که به آن‌ها «ویفل» می‌گفتند، بیشتر شبیه کیک‌های گرد صبحانه بود. هلندی‌ها و انگلیسی‌ها، خمیر بسیار نازکی از ویفر را درون یک وسیله انبرمانند گرد که قطری حدود 7 تا 10 سانتی‌متر داشت، پهن و پس از فشردن قاشقک‌های انبر روی یکدیگر و قرار دادن آن درون تنور داغ، بیسکویت ترد و نازکی به نام «ویفل» را درست می‌کردند اما ویفل‌های سنتی کم‌کم با افزودن انواع طعم‌های میوه اوایل قرن 16، شکل تازه‌تری به خود گرفت و با نام ویفر به مردم سراسر دنیا شناسانده شد.

هدف اولیه از تولید ویفر :

ایجاد طعم و شکل جدیدی از خوراکی‌هایی بود که مردم می‌توانستند همراه چای یا قهوه عصرانه‌شان بخورند. مثلا فرانسوی‌های قرون وسطی برای بهتر کردن طعم ویفر، از عسل به جای شکر استفاده می‌کردند یا اینکه با استفاده از روغن‌های مختلف و کم و زیاد کردن میزان آن، حالت شکنندگی ویفر را افزایش می‌دادند و همین کار باعث افزایش علاقه بیشتر بچه‌ها به این خوراکی خوشمزه می‌شد. مینی اترنو شونیز ، محصولی خوشمزه و ترد با روکش شکلاتی از خانواده ویفرها است که در اندازه جدید و کوچک مناسب مدارس و محل کار تولید شده و در خدمت مصرف کنندگان عزیز قرار گرفته است.