بادام هندی دارای مس و آهن می باشد که از چروک پوست جلوگیری می کند.
بادام هندی باعث جوان سازی پوست شده و از سرطان جلوگیری می کند.
بادام هندی کلسترول ندارد.
برای حفظ سلامت لثه و دندان مفید است.
بادام هندی انرژی زاست.
بادام هندی به عنوان یک آجیل با کالری بالا در نظر گرفته می شود اما چربی های آن بسیار مفید است
و جزو کلسترول بد نیست، خوردن این بادام دو روز در هفته باعث افزایش انرژی می شود.
بادام هندی حاوی مس بوده و به عنوان یک روش طبیعی به تقویت مو
و افزایش رشد مو کمک کرده و از ریزش مو سفیدی مو جلوگیری می کند.
بادام هندی برای کدام کشور است
بادام هندی بر خلاف نامش محصول کشور فوتبال یعنی برزیل است.
بادام هندی در رژیم کتوژنیک
استفاده از بادام هندی در این رژیم مفید است و جزو مواد با کربوهیدرات خالص است.
بادام هندی و تیروئید
منیزیم برای عملکرد خوب تیروئید لازم است.
در نتیجه اگر مغزهایی مانند بادام هندی، بادام زمینی، گردوی برزیلی و همچنین تخمه کدو میل کنید
برای تیروئیدتان. گردوی برزیلی علاوه بر منیزیم حاوی سلنیوم نیز هست که تاثیر زیادی روی تیروئید و سیستم ایمنی بدن دارد.
در نتیجه توصیه می شود برای سالم نگه داشتن این غده پروانهای شکل از مصرف دانه ها و مغزها غافل نشوید.
بیشترین تولید بادام هندی در کجاست
هند بزرگترین تولید کننده بادام هندی است.
بادام هندی خام سمی است
بادام هندی به طور طبیعی حاوی ماده سمی به نام اوروشیول می باشد.
این ماده در تمام اعضای خانواده پسته ایان از جمله بادام هندی، انبه،
پیچک سمی، بلوط سمی، سماق و پسته یافت می شود.
اوروشیول موجود در بادام هندی پوست گرفته و بخار پز شده یا برشته شده تحت حرارت شدید کاملا از بین رفته و مصرف آن بی خطر است،
به همین دلیل بادام هندی تجاری همراه با پوسته و به صورت خام به فروش نمی رسد و معمولا به فرم برشته عرضه می شود.
مقدار مصرف بادام هندی در روز
استفان ساسوس (Stefani Sassos) متخصص تغذیه در انستیتو Good Housekeeping در خصوص مقدار مصرف بادام هندی در روز میگوید:
“یک وعده ۱ اونسی (حدود ۱/۴ فنجان) در روز مقدار مناسبی برای مصرف بادام هندی به حساب میآید.
بادام هندی خام یا بوداده
در طی برشته نمودن دانههای آجیلی تغییرات حاصله در رنگ، طعم، بافت و ظاهر آنها ناشی از واکنش قهوهای شدن غیر آنزیمی است.
این فرآیند باعث از دست رفتن خواص آنتیاکسیدانی آجیلها و کاهش قابلیت هضم پروتئین
و از دست رفتن اسیدهای آمینه ضروری شده، و در نهایت منجر به کاهش ارزش تغذیهای مغزها میگردد.
نقد و بررسی وجود ندارد.